oko

сущ.

• глаз

• глазок

• око

• очко

* * *

☼ 1. мн. И. oczy, Р. oczu/ócz,

+

oczami/oczyma глаз ♂;

piwne oczy карие глаза;

mrużyć oczy щурить глаза; щуриться; spuścić oczy потупить глаза; ktoś ma celne (wprawne) \oko у кого-л. меткий (намётанный) глаз; 2. (sieci) ячейка ž, ячея ž; 3. (w dzianinie) петля ž; 4. (tłuszczu) блёстка жира, жиринка ž; 5. карт. очко; ● sowie (kocie) oczy кошачьи глаза (способные видеть в темноте); dla oka (ludzkich oczu) для виду; для отвода глаз;

na \oko а) на вид, с виду;

б) на глаз, приблизительно, примерно;

na pierwszy rzut oka на первый взгляд; pod czyimś okiem под чьйм-л. присмотром;

\oko w \oko лицом к лицу;

w cztery oczy с глазу на глаз (на глаз);

być solą w oku быть бельмом в (на) глазу; mieć na oku kogoś, coś, mieć \oko na kogoś, coś а) не спускать глаз с кого-л., чего-л.; б) иметь на примете кого-л., что-л.; na własne (swoje) oczy, własnymi oczyma собственными (своими) глазами; patrzeć krzywym (kosym, złym) okiem смотреть косо; pilnować (strzec) jak oka w głowie беречь как зеницу ока; wpaść komuś w \oko а) приглянуться кому-л.; б) заинтересовать кого-л., обратить на себя чьё-л. внимание

+

2, 3. pętla, pętelka 5. oczko

* * *

с

1) мн, И oczy, Р oczu / ócz, П oczami / oczyma глаз m

piwne oczy — ка́рие глаза́

mrużyć oczy — щу́рить глаза́; щу́риться

spuścić oczy — поту́пить глаза́

ktoś ma celne (wprawne) oko — у кого́-л. ме́ткий (намётанный) глаз

2) (sieci) яче́йка ż, ячея́ ż

3) (w dzianinie) пе́тля́ ż

4) (tłuszczu) блёстка жи́ра, жири́нка ż

5) карт. очко́

•

- sowie oczy

- kocie oczy
- dla oka
- dla ludzkich oczu
- na oko
- na pierwszy rzut oka
- pod czyimś okiem
- oko w oko
- w cztery oczy
- być solą w oku
- mieć na oku kogoś, coś
- mieć oko na kogoś, coś
- na własne oczy
- własnymi oczyma
- na swoje oczy
- patrzeć krzywym okiem
- patrzeć kosym okiem
- patrzeć złym okiem
- pilnować jak oka w głowie
- strzec jak oka w głowie

- wpaść komuś w oko

Syn:

pętla, pętelka 2), pętelka 3), oczko 5)